درباره این برنامه
Napoléon Bonaparte (/nəˈpoʊliən ، -ˈpoʊljən/؛ [2] فرانسوی: [napɔleɔ̃ bɔnapaʁt] ، ناپلئون دی بوناپارته ؛ 15 اوت 1769 -5 مه 1821) یک رهبر ارتش و سیاسی فرانسوی بود که در طول انقلاب فرانسه به برجستگی برخاست و رهبری کرد و رهبری برجستگی را به دست آورد. چندین کمپین موفق در طول جنگهای انقلابی. به عنوان ناپلئون اول ، او از سال 1804 تا 1814 امپراتور فرانسوی ها بود و دوباره در سال 1815. ناپلئون بیش از یک دهه بر امور اروپا مسلط شد و در حالی که فرانسه را در برابر یک سری ائتلاف ها در جنگهای ناپلئونی هدایت کرد. وی در بیشتر این جنگ ها و اکثریت قریب به اتفاق نبردهای خود پیروز شد ، و به سرعت کنترل اروپا قاره ای را قبل از شکست نهایی خود در سال 1815 به دست آورد. یکی از بزرگترین فرماندهان تاریخ ، مبارزات وی در مدارس نظامی در سراسر جهان مورد مطالعه قرار می گیرد و او یکی از بیشترین آنها است چهره های سیاسی مشهور و بحث برانگیز در تاریخ غربی. در امور مدنی ، ناپلئون با وارد کردن اصلاحات لیبرال به سرزمین هایی که وی فتح کرد ، به ویژه کشورهای پایین ، سوئیس و بخش های بزرگی از ایتالیا و آلمان ، تأثیر طولانی مدت داشت. وی سیاست های اساسی لیبرال را در فرانسه و در سراسر اروپای غربی اجرا کرد.ناپلئون در کورسیکا در یک خانواده نسبتاً متوسط از اجداد نجیب توسکانی متولد شد. ناپلئون با خدمت در ارتش فرانسه ، از ابتدا در سال 1789 از انقلاب حمایت کرد و سعی کرد تا آرمان های خود را به کورسیکا گسترش دهد ، اما در سال 1793 از این جزیره تبعید شد. او دو سال بعد ، وی دولت فرانسه را با شلیک به اوباش پاریسی نجات داد. با توپ پس از آنکه این فهرست با فرماندهی ارتش ایتالیا در 26 سالگی به ناپلئون پاداش داد ، او اولین مبارزات نظامی خود را علیه اتریشی ها و متحدان ایتالیایی آنها آغاز کرد و یک سری پیروزی های تعیین کننده را به دست آورد که او را در سراسر اروپا مشهور کرد. وی با فرماندهی یک سفر نظامی به مصر در سال 1798 ، شکست متفقین در اروپا را دنبال کرد و استان عثمانی را پس از شکست دادن ماملوک ها و راه اندازی مصر شناسی مدرن از طریق اکتشافات انجام شده توسط ارتش وی ، فتح کرد.
پس از بازگشت از مصر ، ناپلئون در نوامبر 1799 کودتایی را ایجاد کرد و اولین کنسول جمهوری شد. پیروزی دیگر بر اتریشی ها در نبرد مارنگو در سال 1800 قدرت سیاسی وی را تضمین کرد. ناپلئون با هماهنگی 1801 ، امتیازات مذهبی کلیسای کاتولیک را در حالی که سرزمین های توقیف شده توسط انقلاب را به دست می گرفت ، بازگرداند. دولت به نامزد اسقفها و کنترل امور مالی کلیسا ادامه داد. وی کنترل سیاسی خود را بر فرانسه تمدید کرد تا اینکه مجلس سنا در سال 1804 وی را به امپراتور فرانسوی ها اعلام کرد و امپراتوری فرانسه را راه اندازی کرد. اختلافات غیرقابل تحمل با انگلیسی ها به معنای این بود که فرانسوی ها تا سال 1805 با ائتلاف سوم روبرو شدند. ناپلئون این ائتلاف را با پیروزی های قاطع در کمپین ULM و یک پیروزی تاریخی در نبرد Austerlitz ، که منجر به از بین بردن امپراتوری مقدس روم شد ، خرد کرد. با این حال ، در اکتبر 1805 ، یک ناوگان فرانسوی اسپانیایی در نبرد ترافالگار نابود شد و به انگلیس اجازه داد محاصره نیروی دریایی سواحل فرانسه را تحمیل کند. در قصاص ، ناپلئون در سال 1806 سیستم قاره را برای قطع تجارت اروپا با انگلیس تأسیس کرد. ائتلاف چهارم در همان سال اسلحه علیه وی گرفت زیرا پروس از رشد نفوذ فرانسه در این قاره نگران شد. ناپلئون پس از اینکه سریع پروس را در نبردهای جنا و آئستدت زد ، توجه خود را به سمت روس ها جلب کرد و آنها را در سال 1807 در فریدلند نابود کرد ، که روس ها را وادار به پذیرش معاهدات تیراندازی کرد
