درباره این برنامه
سر آرتور ایگناتیوس کانن دویل KSTJ DL (22 مه 1859 - 7 ژوئیه 1930) نویسنده و پزشک انگلیسی بود. او شخصیت شرلوک هولمز را در سال 1887 برای مطالعه در اسکارلت ، اولین از چهار رمان و پنجاه و شش داستان کوتاه درباره هولمز و دکتر واتسون ایجاد کرد. داستان های شرلوک هولمز نقاط عطف در زمینه داستان های جنایت است. دویل یک نویسنده پرکار بود. به غیر از داستانهای هولمز ، آثار او شامل داستانهای تخیلی و علمی تخیلی در مورد استاد چلنجر و داستانهای طنز در مورد سرتیپ سرباز ناپلئونی جرارد و همچنین نمایشنامه ها ، عاشقانه ها ، شعر ، غیر داستانی و رمان های تاریخی است. یکی از داستانهای کوتاه اوایل دویل ، "جی. اظهارات هاباکوک جفسون "(1884) ، به محبوبیت رمز و راز مری سلست کمک کرد.شرلوک هولمز
دویل برای یافتن ناشر تلاش کرد. اولین کار او با حضور شرلوک هولمز و دکتر واتسون ، مطالعه ای در اسکارلت ، در سه هفته در 27 سالگی نوشته شد و در 20 نوامبر 1886 توسط Ward Lock و Co برای انتشار پذیرفته شد ، که در ازای همه حقوق ، 25 پوند به دویل داد به داستان این قطعه یک سال بعد در سالانه کریسمس Beeton ظاهر شد و بررسی های خوبی را در اسکاتلندی و گلاسکو هرالد دریافت کرد.
هولمز تا حدی در مورد معلم سابق دانشگاه دویل جوزف بل الگوبرداری شد. در سال 1892 ، در نامه ای به بل ، دویل نوشت: "مطمئناً برای شما مدیون شرلوک هولمز است ... دور مرکز کسر و استنباط و مشاهده ای که من شنیده ام شما را تحریک کرده ام ، سعی کردم یک مرد را بسازم وی اظهار داشت: "، و در زندگینامه خود در سال 1924 ،" جای تعجب نیست كه پس از مطالعه چنین شخصیتی [به عنوان مثال ، بل] من از روشهای او استفاده كردم و تقویت كردم ، وقتی در زندگی بعدی سعی كردم كارآگاه علمی را بسازم كه حل كرده باشد پرونده های مربوط به شایستگی های خودش و نه از طریق حماقت جنایتکار. " رابرت لوئیس استیونسون توانست شباهت قوی بین جوزف بل و شرلوک هولمز را تشخیص دهد: "تعارف من در مورد ماجراهای بسیار مبتکرانه و بسیار جالب شما از شرلوک هولمز. ... آیا این می تواند دوست قدیمی من جو بل باشد؟ " سایر نویسندگان گاهی اوقات تأثیرات اضافی را پیشنهاد می کنند - به عنوان مثال ، شخصیت ادگار آلن پو C. آگوست دوپین ، که به طرز ناچیزی از هولمز در یک مطالعه در اسکارلت ذکر شده است. دکتر (جان) واتسون نام خانوادگی خود را مدیون ، اما هیچ ویژگی بارز دیگری نیست ، به یک همکار پزشکی پورتسموث دویل ، دکتر جیمز واتسون.
دنباله ای از مطالعه در اسکارلت به سفارش انجام شد و نشانه این چهار نفر در فوریه 1890 در مجله لیپینکوت با توافق با شرکت Ward Lock ظاهر شد. دویل احساس کرد که توسط Ward Lock به عنوان نویسنده جدیدی در دنیای انتشارات مورد سوء استفاده قرار گرفت و بنابراین ، پس از این ، او آنها را ترک کرد. داستانهای کوتاه شامل شرلوک هولمز در مجله Strand منتشر شد. دویل پنج داستان کوتاه اول هولمز را از دفتر خود در خیابان 2 ویمپول فوقانی (که در آن زمان به عنوان Devonshire Place شناخته می شود) نوشت ، که اکنون توسط یک پلاک یادبود مشخص شده است.
نگرش دویل نسبت به مشهورترین آفرینش او مبهم بود. در نوامبر سال 1891 ، او به مادرش نوشت: "من فکر می کنم هولمز را به قتل برسانم ، ... و او را به خوبی و همه باد می کند. او ذهن من را از چیزهای بهتر می گیرد. "
در دسامبر سال 1893 ، برای وقف بیشتر وقت خود به رمان های تاریخی خود ، دویل هولمز و پروفسور موریارتی را درگذشتند و در داستان "مشکل نهایی" با هم در سقوط ریچنباخ در حال سقوط بودند. با این حال ، اعتراض عمومی ، وی را به نمایش هولمز در سال 1901 در رمان The Hound of the Baskervilles سوق داد. ارتباط داستانی هولمز با آبشارهای ریچنباخ در شهر مجاور مایرینگن جشن گرفته می شود.
در سال 1903 ، دویل اولین داستان کوتاه هولمز خود را در ده سال منتشر کرد ، "ماجراجویی خانه خالی" ، که در آن توضیح داده شد که فقط موریارتی سقوط کرده است ، اما از آنجا که هولمز دشمنان خطرناک دیگری داشت - به ویژه سرهنگ سباستین موران - او ترتیب داده بود به نظر می رسد که انگار او نیز مرده است. هولمز در نهایت در کل 56 داستان کوتاه - آخرین منتشر شده در سال 1927 - و چهار رمان توسط دویل به نمایش درآمد و از آن زمان در بسیاری از رمان ها و داستان های نویسندگان دیگر ظاهر شده است
